Zainaugurowany wiosną 21 marca 2024 projekt fotograficzny z zakresu technik eksperymentalnych doczekał się swojego finału podczas pierwszego w aktualnym roku akademickim spotkania członków Studenckiego Koła Naukowego Fotografii Artystycznej FOTON z cyklu „Rozmowy o fotografii” tj. 4 listopada br. Spotkanie poprowadził Stefan Krybus FOTON – pomysłodawca akcji promującej działalność Koła. Liczne grono zainteresowanych efektami kilkumiesięcznego oddziaływania promieni Słońca na materiał światłoczuły umieszczony w metalowych puszkach z niecierpliwością oczekiwało odkrycia tajników tej jakże interesującej technologii, jaką jest solarigrafia[1]. Zachęceni udziałem w eksperymencie członkowie FOTON-u a także goście biorący udział w warsztatach fotograficznych podczas Dni Otwartych Uczelni mieli okazję w praktyce przekonać się jakie tajemnice skrywa leonardowska camera obscura.[2] Prezentacja kolejno wywoływanych obrazów fotograficznych ujawniła miejsca w których umieszczono aparaty otworkowe. Malarski charakter obrazów oraz zaskakująca estetyka stały się źródłem inspiracji do dalszych działań twórczych uczestników eksperymentu. Jak się okazuje w dobie technologicznego wyścigu oraz cyfrowej nadprodukcji obrazów warto odkrywać na nowo pierwotne technologie, pozwalające zbliżyć się do istoty fotograficznego fenomenu. W załączeniu prezentujemy efekty akcji fotograficznej w formie E-WYSTAWY.

[1] Solarigrafia (solarygrafia^[1]) – technika negatywowa, której efektem jest otrzymanie zdjęcia z wyraźnymi śladami wędrówki Słońca na nieboskłonie zgodnie z założeniami Projektu Solaris.

Do tej techniki używa się aparatów otworkowych najczęściej tworzonych przez samych autorów oraz konstrukcji z obiektywami soczewkowymi. Materiałem światłoczułym umieszczonym wewnątrz aparatu jest czarno-biały papier fotograficzny zawierający sole srebra, który pod wpływem długotrwałej ekspozycji ciemnieje dając obraz negatywowy. Zjawisko ciemnienia soli srebra pod wpływem światła było znane na długo przed wynalezieniem fotografii w 1839 roku.

Solarigrafia jest techniką negatywową. Przy bardzo obfitym naświetleniu (szczególnie w miejscach, gdzie pojawia się obraz linii Słońca) może wystąpić zjawisko klasycznej solaryzacji i częściowe odwrócenie obrazu na pozytyw. Po zakończeniu naświetlania pomija się cały proces chemiczny a jedyną czynnością może być ewentualne utrwalenie w utrwalaczu. Tak uzyskany negatyw może być zreprodukowany cyfrowo i odwrócony na pozytyw w programie graficznym. Solarigrafia nieutrwalona jest nadal wrażliwa na światło i przez to nietrwała. Istnieje także możliwość wykonania pozytywu analogowymi metodami fotograficznymi poprzez kopiowanie stykowe. Metoda ta daje możliwość stosowania bardzo długich czasów naświetlania (rzędu kilku, kilkunastu miesięcy a nawet lat). Najczęstszymi miejscami montowania aparatów solarigraficznych bywają balkony, parapety, drzewa, fasady budynków, pojazdy, itp. https://pl.wikipedia.org/wiki/Solarygrafia

[2] Camera obscura (łac. ciemna komnata)^[1] – prosty przyrząd optyczny pozwalający uzyskać rzeczywisty obraz. Pierwowzór aparatu fotograficznego. https://pl.wikipedia.org/wiki/Camera_obscura