Aktualności

Edukacja Artystyczna

Wystawa fotograficzna „Nas Troje”

16 foto.Michał Sobczyk FOTON (14)a

Wystawa fotograficzna „Nas Troje”

[et_pb_section bb_built=”1″][et_pb_row][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text _builder_version=”3.0.93″ background_layout=”light”]

Wystawa fotografii nas_TROJE jest kontynuacją rozpoczętego w 2016 roku w wiedeńskiej Galerii „Quo-vadis” cyklu pod nazwą: „Mistrz i uczniowie”. Projekt ma na celu promocję młodych pasjonatów fotografii.

Artysta – pedagog dzieląc się swoją wiedzą i doświadczeniem przekazuje im tajemnice swojego warsztatu. Traktując autorską działalność edukacyjną jako rodzaj misji, udziela uczniom, studentom i absolwentom cennych wskazówek. Natomiast rezultaty swojej pracy artystycznej – w formie obrazów fotograficznych inspirowanych arcydziełami Natury – wykorzystuje (podobnie, jak to czynił Karl Blossfeldt), jako autorskie środki dydaktyczne podczas wykładów lub warsztatów twórczych.

Tytułowe hasło wystawy stało się kolejnym wyzwaniem, a jednocześnie zachętą do podjęcia próby odkrycia istoty fotografii poprzez świadomy wybór i zamknięcie w kadrze autorskiego przesłania. Rzeczywistość – obserwator – obraz fotograficzny, to klucz do wyjątkowego skarbca, tj. prawdy, którą jest fotografia sama w sobie. Wnikliwa obserwacja zmian zachodzących w środowisku, pozwala na rejestrację szczególnych form, czy niepowtarzalnych zjawisk o wyjątkowych walorach estetycznych. Głęboka analiza obserwowanej rzeczywistości przez pryzmat obiektywu fotograficznego pozwala na realizację obrazów fotograficznych, stanowiących świadectwo wrażliwości samych autorów.

Dla absolwentki raciborskiego Liceum Plastycznego Patrycji Piechuli – aktualnie studentki III roku na kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych w Instytucie Architektury PWSZ w Raciborzu – istotą procesu twórczego jest barwa światła. To jej tonacja, temperatura lub stopień jasności skłania Patrycję do wielogodzinnych obserwacji rozległych krajobrazów, wybranych przedstawicieli flory czy fauny. Zachwycona twórczością podlaskiego fotografa przyrody Wiktora Wołkowa oraz malarstwem Turnera, łączy w swojej twórczości fotograficznej dokumentalną precyzję z malarskim nastrojem. Wyjątkowa cierpliwość i pokora wobec piękna środowiska naturalnego w którym się wychowała nagrodzona zostaje możliwością rejestracji niepowtarzalnych kadrów.

Alicja Świerczyńska – absolwentka edukacji artystycznej w zakresie sztuk plastycznych

Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Raciborzu, obecnie studentka studiów II stopnia na kierunku grafika Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie – na co dzień zajmuje się przede wszystkim fotografią dokumentalną, często skupiając się wokół portretu. Przede wszystkim zajmuje ją to, co prawdziwe. Swoje zainteresowania artystyczne realizuje także w zakresie fotografii przyrody, która dostarcza materiał zarówno do abstrakcji, jak i ujęć zwyczajowych. Przy pomocy aparatu fotograficznego studiuje formę, którą pragnie pokazać inne spojrzenie na otaczającą rzeczywistość.

Michał Sobczyk – magister pedagogiki resocjalizacyjnej, absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Raciborzu (kierunek pedagogika, specjalność terapia psychopedagogiczna) i Uniwersytetu Opolskiego – obserwuje rzeczywistość przez obiektyw aparatu fotograficznego od dziesiątego roku życia. Aktualnie zajmuje się fotografią krajobrazu. Równie intrygującą dla Michała jest makrofotografia. Na wystawie – obok romantycznych krajobrazów – prezentuje portrety przedstawicieli fauny, tej minimalnych rozmiarów, często deptanych na turystycznych ścieżkach. Uprawianą fotografię traktuje dokumentalnie, ukazując świat taki, jaki jest, ten prawdziwy, często niedostrzegany dla ludzkiego oka.

Ich opiekun naukowy – dr Gabriela Habrom-Rokosz w swojej twórczości podejmuje temat roli inspiracji obrazotwórczych zawartych w siłach rządzących przyrodą, będących obrazem życia, a objawiających się w natchnieniu twórczym fotografika. Autorka obszernej dokumentacji zmian zachodzących w świecie przyrody, obserwując wybrane spektrum barw zamyka w kadrze drobne obiekty, stanowiące świadectwo-dokument upływającego czasu. Każda indywidualna praca, jak również cykle fotografii wielkoformatowych zawierają określony problem filozoficzny lub estetyczny. Wykorzystując odpowiednie środki wyrazu autorka próbuje zwrócić uwagę na sens zawarty w danej fotografii, ujęty w malarskim lub graficznym klimacie. Szczególne miejsce w jej twórczości fotograficznej zajmuje aspekt proekologiczny, stąd wielokrotnie powracający motyw śmierci i odradzającego się życia. Fotografując trudno zauważalne lub z pozoru mało atrakcyjne motywy dr Gabriela Habrom-Rokosz wielokrotnie je powiększa, wskazując tym sposobem odbiorcy na arcydzieła Natury ukryte w kruchości i niezwykle misternej konstrukcji form, będących kluczem do rozwiązania nie tyle zaproponowanej formy estetycznej obrazu fotograficznego, co jego symbolicznej treści.

[/et_pb_text][et_pb_gallery _builder_version=”3.0.93″ posts_number=”100″ show_title_and_caption=”off” show_pagination=”on” fullwidth=”off” orientation=”landscape” zoom_icon_color=”#00a8ff” hover_overlay_color=”rgba(255,255,255,0.9)” background_layout=”light” pagination_font_size_tablet=”51″ pagination_line_height_tablet=”2″ gallery_ids=”12808,12807,12806,12805,12804,12803,12801,12800,12799,12798,12797,12796,12795,12794,12793,12792″ /][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]